کره شمالی نیاز به معرفی ندارد. این کشور به توریستها اجازه ورود میدهد اما آنها تحت یک برنامه محافظت شده قادر به بازدید هستند. تعجبی ندارد که اینترنت در این کشور هم اساسا یک بزرگراه آزاد انتقال اطلاعات نیست.
در این کشور اینترنت "Kwangmyong" نامیده میشود و دلیل آن هم این است که اساسا یک شبکه اختصاصی شده و نسخه محدودی از اینترنت است. به همین دلیل آدرس وب سایتها در کره شمالی با آنچه ما به عنوان آدرس وبسایتها میشناسیم متفاوت است و مردم قادر به دسترسی به وب سایتهای خارجی را ندارند.
مردم اما میتوانند به "Kwangmyong" متصل شوند و اتصال به آن رایگان است. اما در کشوری که فقر بیداد میکند و سرویسهای عمومی مانند کتابخانه در حداقل خود قرار دارد بسیاری از شهروندان اساسا به این شبکه هم متصل نمیشوند.
به همین دلیل از میان ۲۵ میلیون نفر ساکنان این کشور تنها چند هزارنفر از همین شبکه استفاده میکنند.
:: موضوعات مرتبط:
جالب انگیز ,
,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
:: ادامه مطلب